W jaki sposób osiąga się mechanizm oddychania funkcjonalnej tkaniny bez tkanin?

Funkcjonalna tkanina bez tkanin przez powietrze jest materiałem o doskonałej oddychalności, który jest szeroko stosowany w medycynie i zdrowia, opiece osobistej i ochronie przemysłowej. Jego mechanizm oddychania jest osiągany głównie poprzez projektowanie struktury światłowodowej, optymalizację procesu formowania sieci i technologię po przetwarzaniu. Poniżej znajduje się szczegółowa analiza zasady formacji i czynników wpływających na jej oddychalność z wielu perspektyw:

Układ światłowodowy i struktura porów
Sieć mikroporowata: oddychalność funkcjonalnych tkanin nie docieranych oddychających zależy od mikroporowatej sieci utworzonej przez luki między włóknami. Te mikropole umożliwiają przechodzenie przez cząsteczki powietrza podczas blokowania większych cząstek lub cieczy przed przenikaniem.
Średnica i odstępy włókien: drobniejsze włókna i odpowiednie odstępy mogą tworzyć więcej mikroporów, co poprawia oddychalność. Na przykład, ultrafowe włókna wytwarzane przez proces toplbingowania mają wysoką powierzchnię właściwą i gęstą strukturę mikroporowatą, która jest bardzo odpowiednia do tworzenia wydajnych materiałów oddychających.
Struktura trójwymiarowa: Niektóre tkaniny niekonszenia wykorzystują trójwymiarowe układ światłowodowy, aby zwiększyć kanał cyrkulacji powietrza wewnątrz materiału, co dodatkowo poprawiło efekt oddychalności.
Wpływ procesu formowania sieci
Metoda miglania: Proces miglania rozciąga stopiony polimer na ultrafine włókien poprzez szybki przepływ powietrza i losowo osadza je, tworząc sieć światłowodową. Niedastrowana tkanina wytwarzana przez ten proces ma wyjątkowo wysoką porowatość i jednolity rozkład mikropuru, co jest ważnym źródłem oddychalności.

SPUNBOND: Proces Spunbond tworzy grubszą sieć światłowodową poprzez ciągłe wirowanie i rysowanie. Chociaż wielkość porów jest duża, przepuszczalność powietrza i wytrzymałość można zrównoważyć poprzez dostosowanie gęstości włókien.
Hydroentangelement: Proces hydrocentankulem wykorzystuje przepływ wody pod wysokim ciśnieniem, aby wzmocnić sieć światłowodową, aby włókna tworzyły ciasne i uporządkowane połączenie. Ta metoda może zachować pewną przepuszczalność powietrza, zapewniając jednocześnie siłę.
Piłkuwanie igły: proces wykładzania igły zagęszcza warstwę światłowodową przez mechaniczne uderzenie igły, tworząc trójwymiarową strukturę z pewną porowatością. Proces ten nadaje się do produkcji o wysokiej wytrzymałości i oddychającej funkcjonalnej, niezbyt tleven tkanin.
Rola technologii po przetwarzaniu
Modyfikacja powierzchni: Hydrofilowe lub hydrofobowe oczyszczanie powierzchni tkanin tkaninowych może zmienić przepuszczalność powietrza. Na przykład powłoki hydrofilowe pomagają wchłonąć wilgoć i przyspieszyć parowanie, tym samym pośrednio poprawiając przepuszczalność powietrza.
Wołanie na gorąco lub wiązanie chemiczne: Te metody wzmacniające łączą włókna poprzez lokalne podgrzewanie lub odczynniki chemiczne, tworząc stabilną strukturę porów. Umiarkowany stopień wiązania może zapewnić równowagę między oddychaniem a siłą.
Laminowanie wielowarstwowe: laminowanie nietopionych warstw o ​​różnych funkcjach, takich jak dodanie wodoodpornej membrany lub warstwy przeciwbakteryjnej poza warstwą oddychającą, może osiągnąć więcej funkcji bez poświęcania oddychalności.
Wpływ wyboru materiału
Polipropylen (PP): Polipropylen jest jednym z najczęściej stosowanych surowców do tkanin. Może tworzyć jednolitą mikroporowatą strukturę ze względu na dobrą elastyczność i możliwość przetwarzania.
Poliester (PET): Włókno poliestrowe ma wyższą odporność na wytrzymałość i ciepło i nadaje się do scenariuszy wymagających wyższej trwałości. Jednak jego oddychalność może być nieco gorsza od polipropylenu.
Materiały na bazie biologicznej: nowe włókna biologiczne (takie jak PLA lub celuloza) są stopniowo stosowane w produkcji tlennych tkanin. Materiały te są nie tylko przyjazne dla środowiska, ale mogą również mieć wyjątkową oddychalność.
Kompromis między oddychaniem a innymi nieruchomościami
Oddychalność vs. wodoodporność: poprawa oddychalności może zmniejszyć wodoodporną zdolność materiału i odwrotnie. Dlatego przy projektowaniu funkcjonalnych nievenów konieczne jest znalezienie najlepszego równowagi zgodnie z konkretnym scenariuszem aplikacji. Na przykład maski medyczne muszą zrównoważyć oddychalność i wydajność filtracji.
Oddychalność vs. siła: Zbyt wiele mikroporów może prowadzić do zmniejszenia wytrzymałości materiału, więc problem ten należy rozwiązać poprzez optymalizację układu włókien i procesu wzmocnienia.

Mechanizm oddychania funkcjonalnych oddychających nievensów osiąga się głównie poprzez połączone działanie układu światłowodowego, procesu formowania sieci i technologii końcowej. Rdzeniem jest zbudowanie jednolitej i stabilnej sieci mikroporowatej, która umożliwia swobodne przepływ cząsteczek powietrza podczas spełnienia określonych wymagań dotyczących zastosowania.